تفاوت فولاد زاویه مساوی و نابرابر از نظر کاربری چیست؟

فولاد زاویه ای عمدتاً برای سازه های مختلف ساختمانی و سازه های مهندسی استفاده می شود.

دامنه کاربرد فولاد زاویه نابرابر و فولاد زاویه متساوی الاضلاع عمدتاً به موقعیت خاص بستگی دارد. برای پروژه های ساختمانی یا مهندسی پیچیده تر، فولاد با زاویه نابرابر بیشتر ممکن است استفاده شود، و فولاد زاویه متساوی الاضلاع بیشتری برای پروژه های مهندسی منظم تر استفاده خواهد شد.

فولاد زاویه نابرابر به فولاد زاویه نر با مقطع L شکل قائم الزاویه و طول های نابرابر در دو طرف اطلاق می شود. این عمدتا برای قطعات ساختاری در مقیاس بزرگ مانند کارگاه ها، پل ها و وسایل نقلیه استفاده می شود.

فولاد زاویه نابرابر متوسط ​​عمدتاً برای سازه های ساختمانی، خرپاها، قاب های آهنی، براکت ها و غیره استفاده می شود. فولاد زاویه نابرابر کوچک عمدتاً برای قطعات ساختاری استفاده می شود، زیرا مقدار فولاد زاویه نابرابر کمتر از فولاد زاویه یک طرفه است، بنابراین قیمت نسبی کمی بالاتر است.

فولاد با زاویه متساوی الاضلاع که معمولاً به عنوان آهن زاویه دار شناخته می شود، یک نوار فولادی بلند است که دو ضلع آن عمود بر یکدیگر است و دو ضلع آن از نظر عرض برابر است.

فولاد زاویه متساوی الاضلاع به طور گسترده ای در سازه های مختلف ساختمانی و سازه های مهندسی مانند تیرها، پل ها، برج های انتقال، ماشین آلات بالابر و حمل و نقل، کشتی ها، کوره های صنعتی، برج های واکنش، قفسه های کانتینری و انبارها استفاده می شود.

هر دو فولاد با زاویه نابرابر و فولاد زاویه متساوی الاضلاع به عنوان اتصال دهنده بین اجزاء استفاده می شوند و می توانند به طور گسترده در ساختمان های مختلف شهری، ساختمان های عمومی و ساختمان های صنعتی نظامی و سازه های مهندسی مورد استفاده قرار گیرند.

اما فولاد با زاویه نابرابر بیشتر در سازه های فلزی مختلف، پل ها، ماشین سازی و کشتی سازی استفاده می شود.